Σάββατο, Ιανουαρίου 26, 2008

Η Γλώσσα είναι η μάνα μου...



... ο πατέρας μου, ο άντρας μου, ο αδερφός μου, η αδερφή μου, η πόρνη μου, η μετρέσα μου, η ταμίας που μου χτυπάει τα ψώνια στο σούπερ μάρκετ.

Η Γλώσσα είναι ένα δωρεάν δείγμα καθαριστικού υγρού με άρωμα λεμόνι ή ένα εύχρηστο μαντηλάκι μιας χρήσης.

Η Γλώσσα είναι η ανάσα του Θεού.

Η Γλώσσα είναι οι δροσοσταλίδες πάνω σε ένα φρέσκο μήλο.

Είναι η απαλή βροχή από σκόνη που βλέπεις να πέφτει μέσα σε μια δέσμη από πρωινό φως, καθώς τραβάς από το παλιό ράφι της βιβλιοθήκης ένα μισοξεχασμένο βιβλίο ερωτικών απομνημονευμάτων.

Η Γλώσσα είναι το τρίξιμο μιας σκάλας.

Είναι ένα σπίρτο που τσιτσιρίζει καθώς το κρατάς πάνω στο παγωμένο τζάμι.

Είναι η θολή ανάμνηση ενός παιδικού πάρτι γενεθλίων.

Είναι το ζεστό, υγρό, όλο εμπιστοσύνη άγγιγμα μιας ξέχειλης μωρουδιακής πάνας.

Το κουφάρι ενός απανθρακωμένου τανκ.

Η βάση ενός γρανιτένιου ογκόλιθου.

Οι τρίχες που αρχίζουν να φυτρώνουν στο πανωχείλι ενός κοριτσιού από τη Μεσόγειο.

Αραχνιές που πριν από καιρό πέρασε από πάνω τους μια παλιά γαλότσα.



Υ.Γ. Ας μου συγχωρεθεί το δεύτερο συνεχόμενο βιντεάκι, αλλά μου άρεσε περισσότερο και από το προηγούμενο. Μετέφρασα μόνο το τελευταίο μέρος του σκετς (όσοι ασχολούνται, ιδίως, με τα γλωσσολογικά νομίζω ότι θα βρουν απολαυστικό και το υπόλοιπο).

13 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Καταπληκτική η μετάφραση, ευχαριστούμε! Είχα κολλήσει κι εγώ για μέρες με αυτό το βιντεάκι στο youtube, κι οι αντιδράσεις μου στο παραλήρημα του Stephen Fry ήταν σαν αυτές του Hugh Laurie. Είναι πολύ νόστιμη κι η αναφορά στον Saussure με το σκάκι, το παιχνίδι και την παρτίδα. (ενώ το άλλο με τα 88 πλήκτρα και τις απεριόριστες αρμονίες και η απίθανη πρόταση που συνδυάζει κοινές λέξεις με πρωτάκουστο τρόπο είναι ίσως αναφορά στην "δημιουργικότητα" του Chomsky). Ένα ωραίο εισαγωγικό μάθημα θεωρητικής γλωσσολογίας... :-)

Ανώνυμος είπε...

(Και με ολίγη από υπόθεση Sapir-Whorf στην αρχή, νομίζω...)

Ανώνυμος είπε...

"-Here is a question
...
...
-(μετά από μισό λεπτό) What is it?"

Αυτό πάλι μου θυμίζει αυτό: http://www.youtube.com/watch?v=hUWkJ9EZxr8&feature=related

hominid είπε...

Πράγματι. Ρεσιτάλ ερμηνείας, πάντως, και από τον "Ινδό" Σέλερς και από τον "κουλτουριάρη" Φράι. ;)

Εκείνο που είναι σαφές (και απογοητευτικό, αν κάνουμε κάποιες συγκρίσεις) είναι ότι τέτοιου επιπέδου σάτιρα προϋποθέτει διαβασμένους δημιουργούς και ενημερωμένους αποδέκτες. Φαντάσου π.χ. τον Λαζόπουλο (τον καλύτερο στην Ελλάδα, υποτίθεται) να σατιρίζει τον Σωσσύρ και τον Τσόμσκι.

Niemandsrose είπε...

Η γλώσσα είναι νοστιμότατο ψάρι. :)

hominid είπε...

Και κόκκαλα (σχεδόν) δεν έχει. ;)

Περαστικός είπε...

Απολαυστικό, τέτοιοι διάλογοι είναι βασικός λόγος που μου άρεσε τόσο ο καιρός που έμεινα στην Αγγλία. Πολύ ενδιαφέρουσα και η φράση σχετικά με τη δυνατότητα μιας γλώσσας να υποστηρίζει ορισμένους τύπους έκφρασης. Μερικές φορές παίζω στο μυαλό μου με την ιδέα μιας γλώσσας που θα είχε τόσο αυστηρούς κανόνες ώστε να μην επιτρέπει εσφαλμένες προτάσεις, χωρίς αυτές γίνονται εμφανώς αντιληπτές ως τέτοιες, όπως η γλώσσα των μαθηματικών ή θα επέβαλε άλλους κανόνες ως προς το περιεχόμενο.

hominid είπε...

Όχι απλώς απολαυστικό το σκετς, αλλά και τροφή για τη σκέψη, όπως αποδεικνύει το σχόλιό σου. ;)

Γιάννης Χάρης είπε...

θερμές ευχαριστίες για το πολύ ωραίο δωράκι :-)
καλή επαναδραστηριοποίηση

hominid είπε...

Χαίρομαι που σας άρεσε, κ. Χάρη. Να δούμε αν θα πιάσει και η ευχή σας. ;)

Unknown είπε...

Always to excel.

hominid είπε...

Και υπείροχον έμμεναι άλλων.

;)

Κυκλοδίωκτον είπε...

Μου άρεσε πάρα πολύ αυτή η ανάρτησή σας για τη γλώσσα και την αναμεταδίδω σήμερα στο μπλογκ μου, αναφέροντας κάθε πηγή.
Ελπίζω να μην έχετε αντίρρηση.