Κυριακή, Μαρτίου 04, 2007

Συμπληρώσαμε πεντάδα

Ευχαριστώ τον Τέττιγα για την πρόσκληση. Δεν έχω να προσκαλέσω άλλους εγώ, αφού στο γλωσσοχώρι είμαστε μάλλον ιστολογικώς ακοινώνητοι.  ;)

1. Τυφλή εμπιστοσύνη σε λεξικό δεν ξανάδειξα από τότε που προσπάθησα ανεπιτυχώς, σε κάποια από τις μεσαίες τάξεις του δημοτικού, να πείσω τον δάσκαλο και τους ξεκαρδισμένους συμμαθητές ότι μόνο ο τύπος παντούφλα ήταν σωστός, ενώ το παντόφλα (που λέγαμε όλοι τότε) λάθος, μιας και δεν το ανέφερε το "ορθογραφικό-ερμηνευτικό" που είχα.

2. Στη διάρκεια της εφηβείας μου είχα περάσει κι εγώ, όπως ο Τέττιξ, μία φάση μεταφυσικών αντιλήψεων γύρω από την ελληνική γλώσσα. Θυμάμαι πόσο είχα ενθουσιαστεί όταν είδα σε μία ιατρική εγκυκλοπαίδεια ότι η γυναικεία μήτρα μοιάζει, κάπως, με ανάποδο δέλτα. «Δελφύς ίσον το φύον δέλτα!», ανέκραξα.

3. Επειδή στο σχολείο είχα κερδίσει χρόνο, ήμουν ο νεότερος στην τάξη μέχρι και την αποφοίτησή μου από το λύκειο. Στο πανεπιστήμιο, επίσης, ήμουν από τους πιο μικρούς. Μεγάλωσα απότομα στον στρατό, όπου βρέθηκα να συναναστρέφομαι παιδιά που περνούσα μέχρι και πέντε χρόνια. Περισσότερο άβολα είχα αισθανθεί όταν χρειάστηκε να διαβεβαιώσω έναν-δύο (κάπως πιο ψαρωμένους) από αυτούς ότι ο πληθυντικός δεν ήταν απαραίτητος όταν μου απηύθυναν τον λόγο.

4. Από παιχνίδια, στον υπολογιστή μου έχω εγκατεστημένο μόνο ένα ποδοσφαιράκι, το οποίο «τιμώ» καμιά φορά. Όπως έχω διαδικτυακώς διαπιστώσει, το ίδιο παιχνίδι αποτελεί αγαπημένη ασχολία για σοβαρούς επαγγελματίες και καθ’ όλα σεβαστούς οικογενειάρχες από όλη την Ευρώπη. Όχι ότι τους είναι πάντοτε εύκολο: ένας Γάλλος με ενημέρωσε, τις προάλλες, ότι έπρεπε να εγκαταλείψει τον αγώνα μας επειδή ο γιος του είχε αρχίσει να κλαίει. «Πες του ότι θα τον αφήσεις να παίξει αργότερα», του έγραψα - αλλά είχε αποσυνδεθεί ήδη.

5. Μιας και πιάσαμε τα ποδοσφαιρικά, στο μοναδικό δεκατριάρι τής ζωής μου είχα παίξει «στάνταρ άσσο» αγώνα που η Ελλάδα ήταν φιλοξενούμενη. Ίσως ακούγεται άσχημα αυτό, αλλά εκείνη την εποχή (κάμποσα χρόνια πριν την κατάκτηση του ευρωπαϊκού πρωταθλήματος) μόνο τέτοιες χαρές θα μπορούσε να περιμένει κανείς από την εθνική μας.

6 σχόλια:

cyrus είπε...

"Το φύον δέλτα"!!!

Θα είχε ενδιαφέρον να γράψεις κάποια στιγμή πώς ακριβώς ξεπέρασες τις μεταφυσικές αντιλήψεις για τη γλώσσα. Και, κυρίως, τι είδους εσωτερικές διεργασίες σε οδήγησαν εκεί.

Πολλά σου βάζω, ε;

;-)

hominid είπε...

Εντάξει, ήταν να μην πάρω το κολάι. ;)

Νομίζω ότι, με δεδομένο ότι το εγχώριο ενδιαφέρον για την ελληνική γλώσσα και τον πολιτισμό εξαντλείται συνήθως στο πατριωτικό-ιδεολογικό μέρος, δεν είναι περίεργο ένας 13χρονος να αρχίσει να ασχολείται κάπως έτσι με αυτά τα θέματα. Ούτε είναι απαραίτητα κακό - αρκεί να μη μείνει σε συτό το στάδιο μέχρι τα 30 του, τα 40 του και τα 50 του. Δεν ξέρω αν θα είχα αποφύγει εκείνη τη φάση αν είχα διαβάσει νωρίτερα π.χ. Συκουτρή, αλλά θεωρώ τυχερό τον εαυτό μου που έφτασα τελικά εκεί, έστω και μέσω Λαμίας.

Φοινικιστής είπε...

Ένα σχόλιο με αφορμή τη δεύτερη παράγραφο.

Κάποτε συζητούσα με συνάδελφο «πώς θα ήμασταν» εγώ και αυτός, δηλ. τι θα υποστηρίζαμε για θέματα γλώσσας, αν δεν είχαμε διαβάσει ποτέ γλωσσολογία.

Νομίζω ότι δεν θα πιστεύαμε οπωσδήποτε π.χ. ότι η Ελληνική είναι η μητέρα όλων των γλωσσών ή τουλάχιστον των ευρωπαϊκών. Τέτοιες απόψεις προϋποθέτουν «ειδικά διαβάσματα». Είμαι όμως σχεδόν βέβαιος ότι θα υιοθετούσαμε ρυθμιστικές ή πιο ρυθμιστικές απόψεις για χρήσεις της γλώσσας.

Εγώ πάντως δεν κρύβω ότι παλιότερα είχα επηρεαστεί από τέτοιες απόψεις.

Επίσης, ομολογώ ότι πιο παλιά δεχόμουν ετυμολογικές προτάσεις, χωρίς να έχω ελέγξει τα στοιχεία. Με έπειθαν δηλ. διάφοροι ετυμολόγοι, που εκ των υστέρων κατάλαβα ότι είναι παρετυμολόγοι. Τώρα πια είμαι υποψιασμένος, ευτυχώς.

Το θέμα δεν είναι ότι έκανα μια εσφαλμένη εκτίμηση, ενώ είχα υπόψη δύο διαφορετικές εκδοχές. Με έπειθε μια ετυμολόγηση, χωρίς να γνωρίζω καν σε ποια στοιχεία βασίζεται.

Ανώνυμος είπε...

Με πολύ μεγάλη καθυστέρηση, ευχαριστώ θερμά για την ανταπόκριση στην πρόσκλησή μου. Λίγο-πολύ βλέπω πως οι γλωσσοϊστολόγοι έχουμε παρόμοιες καταβολές και αμαρτωλά παρελθόντα. Πολλοί μού είστε και ποδοσφαιρόφιλοι, ε, εδώ διαφέρω. :)

hominid είπε...

Ίσως σου μεταδώσουν λίγη από την ποδοσφαιροφιλία τους οι Άγγλοι. Βέβαια, αφού δεν πίνεις ούτε μπίρα στις παμπ, το βλέπω κάπως απίθανο να επιστρέψεις με κανένα κασκόλ τής Μάντσεστερ. ;)

Ανώνυμος είπε...

http://greekbloggersparty.wordpress.com/

ΝΑ ΕΙΣΤΕ ΟΛΟΙ ΕΚΕΙ